Σαράντα οκτώ χρόνια από την μαύρη μέρα της 20ης Ιουλίου 1974 και οι πληγές παραμένουν ανεπούλωτες. Στο άκουσμα των σειρήνων οι αναμνήσεις ξυπνούν και καρφώνουν την ψυχή των χιλίαδων Κυπρίων, οι οποίοι μέχρι και σήμερα κουβαλάνε το στίγμα της προσφυγιάς. Ο θυμός ανεξίτηλος, ο πόνος αβάσταχτος.

Η τραγωδία ολοκληρώνεται στις 14 Αυγούστου του 1974 με την κατοχή της Αμμοχώστου της Καρπασίας και της Μόρφου, εώς την συνεχιζόμενη παράνομη τουρκική κατοχή του 36% του νησιού μας.
Ο ξεριζωμός των 200.000 και πλέον Κυπρίων, ο χαμός των 4.000 ανθρώπων και οι 1.619 αγνοούμενοι αποτέλεσμα της αποφράδας διετέλεσης του σχεδίου «Αττίλας».

H διεθνής κοινότητα καθώς και όλοι όσοι από τον καιρό της εισβολής έχουν αναλάβει το ρόλο του δήθεν διαμεσολαβητή και θεματοφύλακα των αρχών του διεθνούς δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της διεθνούς νομιμότητας, ουδέποτε έδειξαν (όπως και θα έπρεπε άλλωστε) τη διάθεση να αντιμετωπίσουν την τραγική κατάσταση στην οποία επήλθε το πολύπαθο νησί μας μετά την εισβολή, δηλαδή ως ένα διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής.

Η τουρκική αλαζονεία κορυφώνεται, τόσο εντός όσο και εκτός της επικράτειάς της Τουρκίας. Αυτό το μαρτυρούν οι ενέργειες της Άγκυρας όσον αφορά στην εξωτερική πολιτική και ιδιαίτερα στο κυπριακό με την ανυποχώρητη στάση που προβάλλει και την ρητορική της για λύση δυο κρατών, παρά την θέληση της δικής μας πλευράς για αναζήτηση μιας συμβιβαστικής και βιώσιμης λύσης που να είναι ταυτόχρονα και λειτουργική.

Καλούμε τη διεθνή κοινότητα να πάψει να απενοχοποιεί την Τουρκία και να απαιτήσει από την Άγκυρα να εργαστεί για μια δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη λύση, που θα δημιουργεί συνθήκες ειρήνης επιτέλους στην ανατολική Μεσόγειο.

Θέλοντας λοιπόν να τιμήσουμε τους ήρωες και τους μάρτυρες της τουρκικής εισβολής που έπεσαν και υπέφεραν για τα ιδεώδη της πατρίδας και της ελευθερίας, καταδικάζοντας ταυτόχρονα το έγκλημα που διεπράχθη, καλούμαστε σε ένα πιο δυσοίωνο περιβάλλον να επιδείξουμε αγωνιστική συμπεριφορά και ενότητα προς υπεράσπιση των δικαίων και των δικαιωμάτων μας.

Κάθε μέρα που περνά πλέον είναι και σημαντικότερη. Ως ΔΗ.ΠΑ.Κ.Φ. Αναγέννηση, καλούμε τον Κυπριακό λαό σε διαρκή εγρήγορση και διεκδικητική συμπόρευση προκειμένου να παραμείνει προσηλωμένος στον αντικατοχικό αγώνα της εθνικής μας επιβίωσης, με μοναδική επιδίωξη την απελευθέρωση της πατρίδας μας στα πλαίσια μιας δίκαιης λειτουργικής και βιώσιμης λύσης. Δεν αποδεχόμαστε καμιά λύση τουρκικών προδιαγραφών.

Χρέος μας είναι να συνεχίσουμε και θα συνεχίσουμε αυτό τον ανένδοτο αγώνα, μέχρι την τελική δικαίωση του λαού μας.